مناسب سازي شهرها براي معلولين

پروژه مناسب سازي شهرها براي معلولين نمونه موردي شهر بناب

يكي از اصول پذيرفته شده در بين فلاسفه اصل حركت است. آنها بر اين عقيده اند كه جهان سراسر در حركت است و حركت انسان عبارت است از تغيير و تحول و سير تدريجي هر موجود براي رساندن قواي ذخيره شده در خود به فعليت. از اين رو بايد براي كليه اقشار جامعه امكانات لازم براي سير و پيشرفت فراهم باشد. افراد معلول و جانباز نيز از اين اصل مستثني نيستند و محيط شهري بايد به گونه اي طراحي و مناسب سازي گردد تا بتوانند از كليه امكانات آن بهره گيرند. براساس تعاريف سازمان بهداشت جهاني، اگرچه فعاليت شخص معلول در پي ايجاد نقص و ناتواني، در زندگي كاهش مي يابد ولي از آنجا كه اين يك ويژگي شخصي نبوده و در رابطه با محيط زندگي است با مناسب سازي آن محيط مي توان تا حد زيادي به مشاركت بيشتر ايشان در عرصه هاي اجتماعي كمك كرد. شبكه معابر در هر شهر، عامل ارتباطي كليه فضاهاي شهري است كه با مناسب سازي آن براي فرد معلو ل، بسياري از مشكلات اين قشر ا ز جامعه حل مي شود. عمده مشكلات اين افراد در محيط هاي شهري به شبكه معابر و مبلمان شهري مربوط مي شود. در بسياري از كشورهاي جهان تلاش هاي فراواني براي اصلاح و مناسب سازي اين موارد با هدف دستيابي معلولان به استقلال فردي و حقوق اجتماعي شان صورت گرفته است. در كشور ما، اگرچه «ضوابط و مقررات شهرسازي و معماري براي افراد معلول جسمي- حركتي» از تاريخ 6/10/78 لازم الاجرا بوده است، كماكان بسياري از فضاهاي شهري براي معلولين- به طور مستقل و بدون كمك ديگران- قابل استفاده نيست. براي دستيابي به روش مناسب سازي، در ابتدا مشكلات شبكه معابر پياده و شبكه ارتباطي پياده و سواره براي معلولين و جانبازان در محله مورد بررسي، در دو بخش خصوصيات فيزيكي و موانع شناسايي مي شو د. مشكلات به تفكيك در مورد معابر درجه يك و دو و سه ارائه مي شود و سپس راهكارهايي در دو بخش بهسازي و نوسازي به صورت ضوابط و توصيه ها ارائه مي گردد. درمبحث خصوصيات فيزيكي سطح، عرض، جنس و شيب طولي و عرضي و در مبحث موانع فيزيكي موانع موقت و موانع دائم بررسي مي گردند.