پروپوزال دانشگاه ازاد-رابطه مولفه هاي هوش هيجاني و فرار دختران

فرار  از عمده ترين مقولاتي است كه توسط روان شناسان، جامعه شناسان، درمانگران، روان پزشكان و مربيان تربيتي مورد توجه قرار گرفته است. فرار  عبارت است از غيبت از خانه به مدت حداقل يك شب و بدون رضايت والدين يا سرپرست قانوني فرد (دي من¹ ،2000). شارلين² و مور-باراك³ (1992) فرار را نيز به معني دورشدن  به مدت 24 ساعت يا بيشتر مي دانند كه بدون اطلاع والدين يا بر خلاف ميل آن ها صورت گيرد . پژوهش هاي متعددي در ارتباط با فرار از خانه صورت گرفته است. با اين حال بيشتر آن ها بر عوامل خانوادگي، اجتماعي و زمينه اي متمركز شده اند و نقش خود فرد و به طور خاص ويژگي هاي شخصيتي و مولفه هاي هوش هيجاني وي در تبيين رفتار فرار از خانه، كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش هاي انجام شده در ساير كشورها نيز جهت گيري مشابهي داشته اند. بلود⁴(1980) اذعان مي كند كه لازم است در موردشخصيت  خود افراد فراري اطلاعات بيشتري كسب شود .  هيجان ها  بخشي از شخصيت انسان هاست و بخش اعظمي از زندگي ما را در بر مي‌گيرند. حضور مستقيم و غير مستقيم هيجان ها را مي‌توان در تارك قله‌‌هاي استدلال، عقلانيت و برهان هاي عقلاني مشاهده كرد. بي‌اعتنايي نسبت به هيجان ها، عدم مديريت آن ها و مسامحه و غفلت در بيان آن ها مي‌تواند هزينه‌هاي گزافي را براي انسان به دنبال داشته باشد.