نقش سيستم هاي مختلف مهاربندي در مقاوم سازي سازه هاي فولادي

آشناترين و مرسومترين سيستم مهاربندي در سازه هاي فولادي، مهاربند ضربدري هم مركزCBFمي‌باشد كه با وجود سختي مناسب از لحاظ شكل پذيري و جذب انرژي، عملكرد عمدتأ ضعيفي دارد. از سوي ديگر قاب‌هاي خمشيMRF با وجود شكل پذيري بسيار بالا، از نظر سختي و كنترل تغيير مكان، به هيچ وجه رفتار مناسبي ندارند. سيستمهايي كه بر هر دو مشكل فوق غلبه مي كنند، به دو طيف عمده سيستمهاي مهاربندي خارج از  EBF مركز و سيستم مهاربندي زانوييKBF تقسيم مي شوند. سيستمEBF علي رغم شكل پذيري بسيار عالي،سختي نسبتاً مناسب و تسهيلاتي كه به لحاظ ايجاد بازشوها در فرم و نماي معماري ايجاد مي كند، به دليل مشكل ترميم تير پيوند Link پس از يك زلزله شديد و مشكلات طرح و اجراي خود پيوند، نقطه ضعفهايي هم دارد. اما در سيستمKBF المان مستهلك كننده انرژي، عضو زانويي است كه مانند يك فيوز شكل پذيري عمل مي كند و تشكيل مفاصل پلاستيك محدود به آن است. عضوي كه تعويض آن )جهت بهره برداري مجدد از سازه)، پس از يك زلزله شديد، سهل تر و عملي تر خواهد بود.

در اين تحقيق، ضمن يك بررسي همه جانبه روي سيستمهاي مختلف مهار بندي و بيان نقاط ضعف و قوت هر يك توجهي خاص به سيستم مهار بندي زانويي و خصوصيات عالي و ممتاز اين سيستم، خواهيم داشت.