بررسي حقوقي ديات و خسارت هاي ناشي از صدمات بدني
اگر در اثر آسيبي كه به بدن يا سلامتي كسي وارد شده در بدن او نقصي پيدا شود يا قوه كار زيان ديده كم گردد و يا از بين برود و يا موجب افزايش مخارج زندگي او بشود وارد كننده زيان مسئول جبران كليه خسارات مزبور است دادگاه جبران زيان را با رعايت اوضاع و احوال قضيه بطريق مستمري و يا پرداخت مبلغي دفعتاً واحده تعيين مينمايد |
دسته بندي | فقه و حقوق اسلامي |
فرمت فايل | docx |
حجم فايل | 87 كيلو بايت |
تعداد صفحات فايل | 10 |
صدمات جاني تنها به خسارات غير مادي مجني عليه منحصر نمي شود و در پي صدمه جاني معمولاً خسارات مادي و اقتصادي بر مصدوم تحميل ميشود، كه از نظر ماهيت و قابليت ارزيابي با خسارات غير مالي كاملاَ متفاوت است. بدين نحو بحث از جبران خسارات ناشي از صدمات جاني در دو بخش مجزي قابل بررسي ميباشد : از طرفي، خسارات معنوي وغير مالي (از جمله ناراحتي تحمل صدمه و درد هاي ناشي از آن، محروميت موقت يا دائم از عضو، كسر زيبايي ، عدم توانايي پرداختن به تفريحات و ورزش)كه قابل اندازه گيري مادي و پولي نيستند و لذا جايگزيني آن عملاً غير ممكن است. به همين دليل نظامهايي كه جبران اين خسارات معنوي را مدّ نظر قرار داده اند، حكم به پرداخت مبلغي از اين بابت را نه به عنوان جبران خسارت بلكه تشفي خاطر مصدوم لحاظ كرده اند. از طرف ديگر، خسارات مادي و اقتصادي كه در پي صدمات جاني ايجاد ميگردد، قرار دارد. اين خسارات شامل هزينه درمان، تلف منفعت كاري و از كارافتادگي، هزينه هاي استخدام ديگري براي مراقبت و پرستاري دائم يا موقت از زيانديده بوده و طبيعتي كاملاَ مادي و پولي دارند و كسر دارايي محسوب ميشوند و لذا قابل اندازه گيري و جايگزيني با پول ميباشد.