ترجمه مقاله يك روش كنترل بردار ورودي و جايگزيني گيت تركيب شده، براي كاهش جريان نشتي

يك روش كنترل بردار ورودي و جايگزيني گيت تركيب شده، براي كاهش جريان نشتي

    چكيده__ كنترل بردار ورودي  (IVC) تكنيك معروفي براي كاهش توان نشتي است. اين روش، از اثر پشته هاي ترانزيستوري در دروازه هاي منطقي (گيت) CMOS _با اعمال مينيمم بردار نشتي (MLV) به ورودي هاي اوليه ي مدارات تركيبي، در طي حالت آماده بكار_ استفاده مي كند. اگرچه، روش IVC (كنترل بردار ورودي)، براي مدارات با عمق منطقي زياد كم تاثير است، زيرا بردار ورودي در ورودي هاي اوليه تاثير كمي بر روي نشتي گيت هاي دروني در سطح هاي منطقي بالا دارد. ما در اين مقاله يك تكنيك براي غلبه بر اين محدوديت ارايه مي كنيم؛ بدين سان كه گيت هاي دروني با بدترين حالت نشتي شان را، با ديگر گيت هاي كتابخانه جايگزين مي كنيم، تا عملكرد صحيح مدار را در طي حالت فعال تثبيت كنيم. اين اصلاح مدار، نياز به تغير مراحل طراحي نداشته، ولي دري را به سوي كاهش بيشتر نشتي _وقتي كه روش MLV (مينيمم بردار نشتي) موثر نيست_ باز مي كند. آنگاه ما، يك روش تقسيم-و-غلبه كه جايگزيني گيت هاي را مجتمع مي كند، يك الگوريتم جستجوي بهينه MLV براي مدارات درختي، و يك الگوريتم ژنتيك براي اتصال به مدارات درختي، را ارايه مي كنيم. نتايج آزمايشي ما بر روي همه ي مدارات محك MCNC91، نشان مي دهد كه  1) روش جايگزيني گيت، به تنهايي مي تواند 10% كاهش جريان نشتي را با روش هاي معروف، بدون هيچ افزايش تاخير و كمي افزايش سطح، بدست آورد:  2) روش تقيسم-و-غلبه، نسبت به بهترين روش خالص IVC 24% و نسبت به روش جايگذاري نقطه كنترل موجود 12% بهتر است:  3) در مقايسه با نشتي بدست آمده از روش MLV بهينه در مدارات كوچك، روش ابتكاري جايگزيني گيت و روش تقسيم-و-غلبه، به ترتيب مي توانند بطور متوسط 13% و 17% اين نشتي را كاهش دهند.