پايان نامه بررسي احكام فقهي زكات از منظر قرآن وتفاسير شيعه وسني

زكات پس از نماز، از فروع بسيار مهم دين اسلام است. همراهي زكات با نماز در بسياري از آيات ، بيانگر اين است كه نمازگزار تا از سَرِ اخلاص و عبوديت زكات ندهد، نمازش پذيرفته نيست و به عرش نخواهد رسيد. براي رسيدن به جامعه نمونه اسلامي، بايد ديدگاه هاي دين اسلام را در مسائل سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و... بررسي و بر اساس آن ها، راهكارهايي عملي در اين زمينه ها ارائه كرد. پرداخت زكات و مصرف آن در امور تعيين شده، در محروميت زدايي تأثير بسزايي دارد. يكي از وظايف اصلي حكومت هاي اسلامي در طول تاريخ نيز جمع آوري زكات و رساندن آن به دست محرومان بوده است.

فقيهان بزرگ اسلام در كتاب هاي خود، زكات را يكي از اركان اسلام و از واجبات دين شمرده و منكر زكات را (با آگاهي از وجوب آن) كافر دانسته اند. حتي برخي از ايشان، با استناد به احاديثي، خودداري كننده از پرداخت زكات را ) گرچه كم باشد( كافر خوانده و گفته اند كه وي يهودي و نصراني مي ميرد.

زكات كه گاه در قرآن كريم و متون روايي از آن به صدقه تعبير شده است، شامل گندم، جو، خرما، كشمش، شتر، گاو، گوسفند، سكه طلا و نقره مي شود. درباره اين موارد، در جاي خود توضيح كامل و كافي داده خواهد شد. مسلمان با پرداخت زكات، اموال خود را پاك مي سازد و از آثار مادي و معنوي آن بهره مند مي شود. در نظام حكيمانه اسلام، افراد جامعه كه متناسب با استعدادهايشان به فعاليت هاي گوناگون اقتصادي مشغول هستند، وظيفه دارند بخشي از اموال خود را در راه سودرساني همگاني و رفع نياز نيازمندان به مصرف برسانندزكات از مصاديق بارز صدقات است كه به عنوان پشتوانه مالي برنامه هاي اجتماعي، در اصلاح ساختار جامعه و تطهير زندگي، تزكيه نفوس و تأليف قلوب مردم، نقش به سزايي دارد.

كثرت وجود تعابير بلند و عبرت آموز از قبيل بلا گردان فرد و جامعه، زمينه ساز نزول رحمت و بركت، عامل توسعه عمر و گسترش زندگي، تجارت مستقيم با خداوند، ذكر عملي و... كه در لسان آيات و روايات، عمق باور مؤمنان و عرف جامعه، در شأن اين واجب الهي، جاري و ساري است از جايگاه ويژه اين عبادت اجتماعي و ضرورت اهتمام به آن خبر مي دهد. اين مقالة مختصر در اين راستا احكام فقهي زكات از منظر قرآن وتفاسير شيعه وسني را تحليل و بررسي مي‌كند.