| ماهيت حقوقي حق تأليف
از نظر اين قانون به مؤلف و مصنف و هنرمند، پديد آورنده و اطلاق مي‌گردد» لذا ملاحظه مي‌شود كه در قانون ايران كسي فرضاً كتابي را تأليف كند يا شعر و ترانه‌اي تصنيف نمايد يا اثر هنري به وجود آورد |
 |
| دسته بندي | فقه و حقوق اسلامي |
| فرمت فايل | doc |
| حجم فايل | 155 كيلو بايت |
| تعداد صفحات فايل | 40 |
ماهيت حقوقي حق تأليف مناسب براي درس كار تحقيقي 2
مناسب براي درس كار تحقيقي رشته حقوق كه در 40 صفحه نوشته شده است...
مقدمه: در قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان ايران مصوب 1348 تعريفي دربارة مؤلف يافت نمي‌شود ولي مفهوم عام‌تري از مؤلف در ماده 1 قانون حمايت حقوق مؤلفان ذكر گرديده است، ماده1 مقرر مي‌دارد : «از نظر اين قانون به مؤلف و مصنف و هنرمند، پديد آورنده و ... اطلاق مي‌گردد.» لذا ملاحظه مي‌شود كه در قانون ايران كسي فرضاً كتابي را تأليف كند يا شعر و ترانه‌اي تصنيف نمايد يا اثر هنري به وجود آورد عنوان «پديد آورنده» به خود مي‌گيرد. كلمه «مؤلف» اسم فاعل از مصدر تأليف باب تفعيل است و به كسي اطلاق مي‌شود كه مطالبي براي تدوين كتاب و جزوه يا رساله‌اي فراهم يا جمع‌آوري كرده و سپس آنها را تنظيم كند و مصنف به كسي گفته مي‌شود كه يك اثر علمي يا ادبي را از راه مطالعه و فكر خود پديد مي‌آورد و اين اثر صرفاً حاصل تفكر و انديشه وي مي‌باشد و بايد دو خصيصه اصالت و نوآوري همراه با اثر باشد به عبارت ديگر مصنف كسي را گويند كه تمام يا بيشتر مطالب محتواي كتاب، انديشه خود او و به ابتكار اوست و تفاوت آن با مؤلف اينستكه مؤلف تمام يا بيشتر مطالب را از ديگران گرد مي‌آورد.
